Na lokaciji naselja čiji je sadašnji naziv Kovin (u prošlosti je nazivano i Contra Margum, Castra Augustoflaviensia, Constantia, Keve, Kevin, Kev, Temes-Kubin, Kevevara, Kubin) ljudi su aktivno živeli hiljadama godina unazad. Najraniji dokazi o postojanju organizovanog života u ljudskim zajednicama na ovom prostoru sežu u period Neolita (Starčevačka kultura od 6200-5200 g.p.n.e.). Blagorodne obale Dunava pružale su tadašnjim stanovnicima obilje vode, hrane i sredstava za gradnju naseobina. Zbog atraktivnosti ovog prostora mnogi su poželeli da borave tu, pa je u narednim epohama dolazilo do čestog osvajanja ovih prostora od strane raznih plemena i naroda (Skordisci-Kelti, Tračani, Dačani, Rimljani, Huni, Sloveni, Vizantinci, Ugari, Turci, Austrijanci, Nemci, Jugosloveni, Srbi). Svojevrsnu civilizacijsku prekretnicu, kao i u većem delu tada postojećeg sveta, donelo je širenje Rimskog carstva na ove prostore. Obzirom da su Stari Rimljani ostale narode nazivali Varvarima bilo im je bitno da svoje teritorije zaštite od njihovih upada. Na granici oblasti Gornja Mezija u I veku n.e. dolazi do formiranja naselja (Limesa) na levoj obali Dunava koja su prvobitno služila za smeštaj manjih vojnih formacija čiji je zadatak bio da pruže inicijalni otpor upadu Varvara i ujedno upozore veće vojne formacije i stanovništvo u većim naseljima sa desne obale Dunava (Singidunum, Viminacijum i Margum). “Rimski grad Margum ležao je na desnoj obali Morave, u blizini njenog ušća u Dunav, kod današnjeg Orašja, u njivama sela Dubravice” piše autorka Miroslava Mirković u delu “Rimski gradovi na Dunavu u Gornjoj Meziji”, Arheološko Društvo Jugoslavije, 1968, Beograd. Pretpostavlja se da je istovremeno sa formiranjem Marguma na levoj obali Dunava formirano i naselje Contra Margum (nasuprot Marguma), na uzvišenju koje dominira širim prostorom i ujedno predstavlja prirodnu zaštitu i mostobran preko reke. Moglo mu se prići samo uzvišenom lesnom gredom kojom se danas u obliku slova “Y” pruža današnje naselje. Contra Margum je zajedno sa naseljem Margum igrao presudnu ulogu u sprečavanju proboja Varvara dolinom Morave u druge Rimske provincije. Pored obaveze čuvanja granica zadatak vojnih legija koje su bile stacionirane na ovom području bila je i izgradnja puteva radi povezivanja sa ostalim delovima Rimskog Carstva. Samo postojanje puteva omogućilo je brži promet roba i putnika, pa samim tim i mešanje različitih kultura na ovom podneblju što je ostala jedna od osnovnih karakteristika ovog područja tokom dosadašnjeg postojanja. Značaj utvrđenja na ovoj lokaciji je bio veoma bitan i u kasnijim epohama što je uslovilo da postane razvijeno gradsko naselje koje je sa manjim prekidima trajalo tokom čitavog srednjeg veka (XII–XV). Oko ovog utvrđenja vodili su se česti sukobi između Ugara, Vizantinaca i Osmanlija, sve do njegovog rušenja odredbom Beogradskog mira 1739. godine. Ostaci Contra Margum-a su pronađeni i mapirani početkom XVIII veka od strane Luiđi Fernando Marsilji-a (1658-1730). Marsilji je nakon Karlovačkog mira (26.01.1699. godine) bio na zadatku vojnog komesara na liniji demarkacione granice Habzburške imperije i u narednih dvadesetak godina mapirao je kompletnu Habzburško-Otomansku granicu, na dužini od 850 km kroz područje Kraljevine Ugarske (današnja Hrvatska, Srbija, Rumunija). Izgled osnove utvrđenja, odnosno njegove najmlađe faze, sačuvan je na Marsiljijevom crtežu iz XVIII veka.
Činila su ga dva dela odvojena odbrambenim jarkom. Južni deo, koji je skoro uništen, imao je osnovu nepravilnog trougaonog oblika. Danas se još jedino vide temelji zidova kule sa pilastrima i manji deo bedema. Severni deo utvrđenja je pravougaoni prostor dimenzija 130×150 m, čiji se ostaci bedema mogu pratiti na zapadnoj i severnoj ivici platoa. Ulaz u ovaj deo utvrđenja nalazio se na sredini severnog bedema. Manja zaštitna i sondažna istraživanja na lokalitetu “Stari Grad” vršena su 1968, 1986. i 2003. godine, a veliki broj predmeta iz rezličitih epoha predstavlja deo arheoloških zbirki muzeja u Pančevu i Vršcu i Centra za kulturu u Kovinu. Najnovijim arheološkim istraživanjima od 2020-2022 godine, koja je izveo Zavod za zaštitu spomenika kulture iz Pančeva, prvi put je istražen prostor kule i otkrivanjem dela zida i masivnih temelja kule dokazano je postojanje ukupno 9 kontrafora i prikupljen veći broj artefakata.
Nažalost, Kovin ni danas nema propisno uređenu i čuvanu arheološku zbirku koja bi današnjim meštanima mogla da predoči bogatu istoriju lokaliteta na kom žive. Postojanje ovakve zbirke bi sigurno pomoglo da bolje upoznaju istoriju ovog prostora, da ga još više zavole i bolje brinu o njemu u sadašnjosti.